AUXILIA

AUXILIA

tum sociorum, tum alienigenarum gentium fere sem per in exetcitu Romana adhibuit Res publ. et primis quidem temporibus, priusquam Italia subacta eslet, aut in provinciam saltem redacta, Legiones ex civibus Roman. conscribebantur Auxilia vero ex Italicis sociis petebantur: haecque numerum Legionum semper aut aequabant, aut certe superabant. Post Italiam civitare donatam, Legiones tam ex Italicis, quam ex Romanis, utrique enim iam cives: conscribi coeptae sunt: auxilia vero petita ex aliis gentibus, partim foederatis, partim etiam mercede conductis. At postquam totus Orbis Roman. civitate donatus est, quod Antonini Piilege factum, delectus passim habitus ex omnibus Orbis Romani provinciis, ad Legiones scribendas de novo, aut veteres supplendas, Auxtlia vero ex barbaris sumpta, ut G???manis, Batavis, Mauris, Armeniis, Osroenis, Palmyrenis, getis, Dacis, aliisque exteris gentibus, quae extra Romanos limites submovebantur et Imperii iugum nondum subierant. Hinc miles provincialis, apud Hyginum, pro legionario; provinciae enim omnes Romanae tirones ad supplementa legionum praebebant: auxiliares milites barbaris subministrantibus. Atque hic mos ante Probum Imperatorem semper in exercitu Romano, tenuit: primus vero hic cum diceret, Sentiendum esse non videndum, quoties auxiliaribus barbaris Romanus iuvatur, apud Vopiscum, c. 14. sedecim tirovum milia ex barbaris accepta, per diversas Romani Imperii provincias spatsit et Legionibus immiscuit militibusque limitaneis. Quô factô et institutô uttiusque militiae sacramenta confudit, legionariae et auxiliaris, quae ante id tem pus erant distincta ac diversa, et illi fortasse confusioni fenestram aperuit, quae post Constantinum invasit, quâ passim et sine ullo discrimine barbaris ad Romanam militiam ingreslus datus est, ipsique non ad militares tantum dignitates, sed etiam ad civiles admissi. Qua dere graviter conquestus est Synesius pulcherrimâ illâ de Regno ad Arcadium oratione. Tenta namque erat ilis temporibus quod ad militiam attinet, confusio, ut non solum barbari legionariae militiae nomen darent passim, sed ctiam vice versâ Romani in Auxiliis, quae barbarorum olim tantum fuerant, sacramenta dicerent, quod in his minor esset labor et maiora maturioraque praemia. Vegetius l. 2. c. 3. Est et alia causa, cur attenuatae sint legiones. Magnus in illis labor est militandi, graviora arma, plura munia, severior disciplina. Quod vitantes plerique in Auxiliis festinant militiae sacramenta percipere, ubi er minor sudor et maturiora sunt pr aemia, etc. Fuerunt autem Auxilia in cohortes divisa, cohortes in vexilla; unde cohortes semper de auxilits et vexilla decohortibus. Sic Vexilla sunt auxilia, apud Liviuml. 39. Vexillares cohortes. Tacito Hist. l. 2. c. 24. qui Vexillarios e cohortibus vocat l. 3. c. 6. ut eos a Vexillariis Legionum distinguat. Hinc Dux Vexillorum in antiqua Inscript. est, qui aliô lapide Praefectus auxiliorum dicitur: LEG. AUGG. PROPR. PANNON. SUPER. DUCI VEXILL. etc. Vide Salmas. ad Capitolin in Pertinace c. 2. et Vopisc. in Probo, c. 14. ut et in fra, ubi de Vexillis ac Vexillationibus.